تراکتور و ویژگی های آن

تراکتور چیست، تاریخچه و ویژگی ها

جنبه های ناشناخته تراکتورهای چرخ دار غول پیکر چیست؟ تراکتور چگونه ساخته می شود؟ تراکتور چه کار می کند؟ تراکتورها، که اغلب در کاربردهایی که قدرت مهم‌تر از سرعت است، دیده می‌شوند، معمولاً هنگام کشیدن یا هل دادن بارهای سنگین به کمک می‌آیند. تراکتورها می توانند به راحتی حرکت کنند در حالی که رانندگی با وسایل نقلیه دیگر در جاده های نامناسب یا در خشکی بدون جاده مانند مزارع غیرممکن است. در واقع طبق قوانین برای رانندگی تراکتور داشتن گواهینامه ویژه کلاس F الزامی است اما در اکثر جاها کسانی که گواهینامه ندارند با توجه به شرایط وسیله نقلیه و محیط به راحتی می توانند تراکتور رانندگی کنند. .

گروه سنگین و متوسط که شامل تراکتورهای سنگین و متوسط

ITM 1500 4WD
ITM 4120 4WD
ITM 399 4WD
ITM 399 2WD
ITM 800 4WD
ITM 475 2WD
ITM 800 2WD
ITM 485 4WD
ITM 485 2WD
ITM 475 4WD
تراکتورهای سبک باغی شامل  تراکتورهای سبک و باغی

ITM 455 4WD-ITM 470 4WD-ITM 470 2WD-ITM 950

همچنین می شنویم که تراکتورهایی که بیشتر در روستاها و مزارع کشورمان دیده می شوند ، در کشورهای دیگر برای مصارف مسابقه ای استفاده می شوند. با این حال، این مدل‌ها به‌طور ویژه برای رسیدن به سرعت‌های بالا اصلاح می‌شوند، زیرا به طور معمول حداکثر سرعت تراکتورها از 50 کیلومتر در ساعت تجاوز نمی‌کند که برای مدل‌های دارای موتور توربو معتبر است. بزرگترین تفاوت تراکتورهایی که در روستاها به آنها موتور می گویند، چرخ های بزرگ عقب آنهاست. بنابراین، به موازات اثر افزایش قطر، دور چرخ نیز افزایش می‌یابد و حتی اگر تعداد دورها کم باشد، می‌توان مسافت بیشتری را طی کرد. با وجود این، سرعت هنوز کم است، زیرا هدف اولیه، نیروی انتقال یافته به چرخ ها است، نه سرعت چرخش.

تراکتور-مشخصات-چیست

تراکتور کشاورزی ITM 4120 4WD

همانطور که از مبحث نحوه عملکرد گیربکس در شماره های قبلی مجله ما به یاد دارید، در سیستم های انتقال قدرت مکانیکی، حرکت از موتور پس از عبور از کلاچ به دنده های با قطرهای مختلف در جعبه دنده می رسد. به این ترتیب سرعت خودرو در بازه های زمانی مشخصی تنظیم می شود اما در عین حال توان انتقالی نیز تغییر می کند. دنده هایی که برای قدرت بسیار بیشتر و سرعت کم در اولین برخاستن استفاده می شوند، این فرصت را برای غلبه بر مشکل می دهند. در تراکتورها نیز وضعیت به همین منوال است، به عبارتی تعادل بین سرعت و قدرت با پیشرانه برقرار می شود. درست است که تراکتورهایی که گشتاور بالا را در اولویت قرار می دهند برای استفاده در کارهای سنگین به جای رانندگی در ترافیک ساخته شده اند. اولین چیزی که هنگام صحبت از تراکتور به ذهن می رسد، شخم زدن است. به لطف دستگاه مخصوص اضافه شده به پشت، می توان شیارهای مورد نظر را باز کرد، خاک را تهویه کرد و کارهای مشابهی را انجام داد. در عین حال، چرخ‌های عقب با قطر بزرگ، قدرت را برای حرکت در زمین صاف و ناهموار منتقل می‌کنند. سطح در تماس با زمین در چرخ های بزرگ بسیار گسترده تر است و خطر غرق شدن کم است. علاوه بر این، چرخی که دارای دندانه های ضخیم و بدنه بیرونی بسیار قوی تر است، به راحتی آسیب نمی بیند و نمی ترکد.

تراكتور كشاورزي ITM 455 4WD توربودار

اولین دستگاه های دارای سیستم قدرت مورد استفاده در مزارع در اوایل قرن 19 ظاهر شدند. یکی از اولین نمونه ها به نام موتور قابل حمل در انگلستان در سال 1812 توسط ریچارد ترویتیک ساخته شد. اولین نمونه که مانند قطارها با بخار نیرو می گیرد، موتور انبار نامیده می شود. حدود 50 سال پس از نمونه مورد استفاده در تجارت ذرت، اولین وسیله نقلیه مشابه تراکتورهایی که امروز می شناسیم ساخته شد. در مثال جدید از انگلستان، از اسب ها برای حمل و نقل از مکانی به مکان دیگر استفاده می شد، اما می توانست به تنهایی در محیط کار عمل کند. مطابق با شرایط آن زمان، حرکت از موتور که در جلو شبیه قطار بخار است، توسط یک زنجیر بلند به محور عقب منتقل می شد. البته میزان خرابی چنین دستگاهی بسیار بالا بود.

تراكتور كشاورزي ITM 455 4WD توربودار

در سال 1892، Lowa، اولین تراکتور با موتور احتراق داخلی، در ایالات متحده مورد استفاده قرار گرفت. Froelich که از موتور بنزینی تک سیلندر و گیربکس خود ساخته استفاده می کند، طی سه سال ورشکست شد، اگرچه شرکت شروع به کار کرد. مقدار قدرت در اولین نمونه های موتوری که در انگلستان در سال 189B ساخته شد 20 اسب بخار بود. این نمونه ها یک چرخ در جلو داشتند، چرخ های عقب بزرگ و از لاستیک ساخته شده بودند. موتور از سیستم خنک کننده آب استفاده می کرد. گیربکس شامل یک حالت جلو و یک حالت عقب بود. 500 دستگاه از این مدل برنده جایزه که 300 پوند قیمت دارد تولید و به کشورهای مختلف جهان صادر شد،در سال 1908 مدل چهار چرخ معرفی شد. در سال 1917، تراکتور فوردسون که توسط هنری فورد ساخته شد، اولین مدلی بود که به تولید انبوه رسید. در سال 1923 سهم بازار فوردسون در ایالات متحده به 77 درصد رسید. کارخانه های اسلحه سازی در آمریکا که پس از جنگ جهانی دوم بیکار شدند، شروع به تولید تراکتور کردند. پس از آن، تعداد تراکتورها به سرعت افزایش یافت و مدل های مازاد به نام کمک مارشال به کشورهای خاصی از جمله ترکیه اهدا شد. تعداد تراکتورها که در سال 48 در کشور ما 1800 دستگاه بود، در کمتر از ده سال به 45 هزار دستگاه رسید.

پیکربندی های مختلف

اگرچه انتظار می‌رود تراکتورها برای کشش بهتر مانند خودروهای آفرود و جیپ‌ها به شکل 4×4 ظاهر شوند، اما به دلیل ساختار و هزینه ساده‌شده، تنها نوع دیفرانسیل عقب محبوب است. چرخ های جلو کوچک، چرخ های عقب بزرگ، موتور کاملا بلند و در جلو، صندلی راننده درست جلوی چرخ عقب و قسمت بالایی به طور کلی باز است.به دلیل این ساختار، مرکز ثقل است. نزدیک به قسمت عقب و بالاست. ساختار کلی سال هاست که تغییر نکرده است، اما در مدل های جدید ممکن است نکات مثبتی مانند کابین بسته، تهویه مطبوع و سیستم صوتی برای راحتی به قسمت بالایی اضافه شود. کابین همچنین ایمنی راننده را افزایش می دهد و عوارض نامطلوب مانند بلع مگس را کاهش می دهد. در محیط هایی که خاک اغلب بسیار مرطوب و باتلاقی است، می توان با تراکتورهای مخصوص با پایه های خزنده مانند مخازن مواجه شد. چنین مدل هایی هستند به جای فرمان، مانند وسایل نقلیه ساختمانی با کمک بازوها مدیریت می شود. همچنین می‌توان تراکتورهایی با چرخ‌های جلوی بزرگ را دید و این مدل‌ها در بیشتر موارد چهار چرخ متحرک هستند. سوخت های دیگری مانند نفت سفید نیز می توانند در موتورهای بنزینی که تا دهه 1960 محبوب بودند استفاده شوند. بنزین برای اولین احتراق ایده آل بود چون با اینکه سرد بود اما مشکلی نداشت. برخی از تراکتورها دو مخزن سوخت مجزا دارند که مخزن کوچکتر بنزین را برای احتراق اولیه نگه می دارد و بزرگتر سوخت ارزان تری را در خود جای می دهد. پس از سال 1960 و از جمله امروز، موتور دیزل مورد استفاده قرار گرفت. بسته به مدل، قدرت موتور بین 18 تا 575 اسب بخار متغیر است. در برخی مناطق می توان از سوخت های خاصی مانند بیودیزل یا روغن نباتی استفاده کرد. تراکتورهای LPG نیز وجود دارند، اما ترجیح داده نمی شوند زیرا به نوع خاصی از مخزن تحت فشار نیاز دارند. گیربکس ها دستی هستند و در مدل های قدیمی برای تعویض دنده باید تراکتور متوقف می شد. در نمونه های جدید از گیربکس نوع متغیر پیوسته به نام CVT استفاده شده است. پسوند شفت، معروف به PTO، که در عقب تراکتورها قرار دارد، امکان انتقال نیرو به خودروهای متصل به عقب را فراهم می کند. علاوه بر این، سیستم های انتقال الکتریکی و هیدرولیک را می توان به اتصال عقب اضافه کرد.

نحوه  استفاده از تراکتور

به طور کلی کنترل با گاز، ترمز، پدال کلاچ و فرمان مشابه خودروها است، اما تراکتورها دارای پدال بیشتری هستند. کلاچ در سمت چپ و پدال گاز در سمت راست وجود دارد، اما دو پدال ترمز در بین آن ها وجود دارد. این به دلیل کنترل بهتر است. پدال های ترمز چرخ های چپ را در سمت چپ و چرخ های راست را در سمت راست متوقف می کنند. بنابراین، امکان چرخش در یک منطقه بسیار باریک وجود دارد. پدال پنجم که نزدیک به صندلی است، دیفرانسیل را قفل می کند تا از لغزش احتمالی جلوگیری شود. در حالت عادی از آنجایی که چرخ های داخلی و خارجی در حین پیچ ها چرخش های متفاوتی انجام می دهند، دیفرانسیل آن را متعادل می کند، اما اگر یکی از چرخ های عقب فرو رفت، می توان از این قفل برای جلوگیری از چرخش بیش از حد یعنی لغزش آن استفاده کرد. تفاوت دیگر کنترل از اهرم پدال گاز است. راننده ای که با سرعت آهسته و ثابت حرکت می کند، می تواند دریچه گاز را از روی دسته درست کند و بدون خسته شدن، زمین را کنده کند.

تراکتور کشاورزی سنگین ITM 1500 4WD توربودار

نیمی از تصادفات مربوط به تراکتور به واژگونی مربوط می شود. 32 درصد از این تصادفات منجر به فوت می شود. اگر قسمت بالا باز باشد، وضعیت خطرناک تر است. خطر مرگ پس از واژگونی در تراکتورهای دارای قفس و تسمه محافظ فولادی کمتر است. یکی از مشکلات مرکز ثقل است که نزدیک به عقب و بالاست. تراکتورهایی که از سربالایی با شیب تند بالا می‌روند، می‌توانند به طور ناگهانی سالتو کنند. برای جلوگیری از این امر وزنی به قسمت جلو اضافه می شود و به دلایل ایمنی نباید برداشته شود. گاهی اوقات، ممکن است به دلیل بارگذاری بیش از حد یا شکاف کانال در طرفین واژگون شود. تراکتورها باید دارای لوله های فولادی در پشت راننده باشند که از واژگونی محافظت کنند. طبیعی است که تراکتورهایی که در جلو موتور دارند و عموماً اگزوز در جلو دارند سروصدا دارند.